Op de helft

Lieve allemaal,

Afgelopen vrijdag zat ik hier alweer een half jaar. Ongelooflijk dat ik hier alweer zo lang zit. Ondanks dat er in Nederland van alles en nog wat is gebeurd en ik veel dingen heb moeten missen (zus die slaagt voor opleiding, vriendinnetje die 30 wordt, Carnaval, huishoudbeurs, maar ook familieleden waar het minder goed mee gaat qua gezondheid), gaat het uitstekend hier. Ik geniet nog steeds van alles en ik heb echt de tijd van mijn leven. Ik maak hier zoveel leuke dingen mee, ik doe dingen waar ik alleen maar van heb kunnen dromen, ik maak dromen waar, ik maak vrienden van over de hele wereld en ik groei enorm als persoon (en nee hiermee bedoel ik niet in de breedte :P). Ik ben zo ontzettend blij dat ik de keuze heb gemaakt. Ik heb nog geen seconde getwijfeld aan mijn keuze. Ik kan alleen maar zeggen dat ik had gewild dat ik dit veel eerder had gedaan.

Ik heb een drukke, maar super leuke maand achter de rug. In het weekend van 11 en 12 februari ben ik samen met het gezin naar Ottawa geweest. Hier verbleven we bij een oud collega van Shawn in huis (ze hebben samen in het leger gezeten). Op de zaterdag zijn we naar Winterlude in Ottawa geweest en op zondag naar Winterlude in Quebec. Dit is een groot festival met allerlei winteractiviteiten. Ik heb weer vele dingen voor het eerst gedaan. Zo heb ik een "snow candy" gehad (dit is sneeuw op een stokje gemengd met de beroemde Canadese Maple Syrup. Erg zoet, maar erg lekker), ben ik van een ijs glijbaan geweest (ik heb er nog lang van na kunnen genieten, want ik had er een blauwe plek op mijn kont aan over gehouden) en heb ik een sneeuwstorm overleefd. Ook waren er veel ijs en sneeuw sculpturen. Echt super tof om allemaal te zien en mee te mogen maken. En wat een sneeuw daar zeg!! Super cool! Zondags was het verrassingsfeestje van mijn lieve sestra, want ja ja mensen, ondanks haar drukke leven heeft ze het toch ook nog voor elkaar weten te boxen om een opleiding af te ronden. Ik ben echt super trots op je sestra!! Dus dat vroeg om een feestje. En omdat ik dit natuurlijk niet wilde missen, hebben we een live Skype verbinding gemaakt zodat ik toch nog deel uit kon maken van de verrassing. Nou en de verrassing die was er. Super georganiseerd allemaal en mede dankzij Marco (van Casa Delicias in Coevorden) was ik te zien op een groot tv scherm. Dit had toch echt niet gehoeven hoor!! Want het was tenslotte vroeg ik in de ochtend voor mij :P. Maar desondanks was de verrassing groot voor mijn lieve sestra. Voelde super om hier toch een beetje deel van uit te kunnen maken en mensen te zien die ik toch ruim 6 maand niet had gezien.

Het weekend erop ben ik samen met twee vriendinnen (Evelina uit Zweden en Natasha uit Brazilië) naar Montreal en Quebec Stad geweest. Het was een lang weekend, want de maandag was het Family Day hier in Canada. Ideaal voor ons, want nu hadden wij drie dagen om volop te kunnen genieten van alles. Zaterdagochtend zijn we vroeg (05.30 uur) vertrokken vanuit mijn huis (ik had tenslotte de auto gehuurd en m’n vriendinnetjes sliepen bij mij). De langste rit die ik ooit heb gereden, het was zo’n 6 uur rijden naar Montreal. Ik heb de eerste 3 uur gereden en daarna Natasha. Ben blij dat ik die laatste 3 uur heb overleefd. Want laat ik het maar eventjes netjes houden en zeggen dat ze niet één van de betere bestuurders is. Ik deed het zowat in m’n broek van angst op sommige momenten. Dus maar het lot in eigen handen genomen en ik heb de rest van de trip gereden. Aangekomen bij onze Airbnb in Montreal komt daar mijn tweede grote schrok: een vies appartement met een wiet lucht van hier tot aan ginder. Om jullie de details te besparen: het was te vies voor woorden. Dus snel uit het appartement en op naar Park Mont Royal. Een groot park waar allerlei winteractiviteiten worden gehouden. Super mooi om te zien. Je kon er van alles doen, voor ieder wat wils. Samen met Evelina ben ik het park doorgelopen, want wij wilden zoveel mogelijk zien natuurlijk. Natasha heeft in de tussentijd de hele tijd van een heuvel afgegleden met een grote band. Tis maar net hoe je je tijd wilt besteden hihi ;). Nadat we alles hadden gezien in het park zijn we naar het centrum van Montreal gereden. Hier de auto geparkeerd en te voet verder gegaan. We zijn naar het oude gedeelte van Montreal gelopen en het was super mooi daar! We hebben een hapje gegeten en zijn daarna naar China Town gelopen. Wonder boven wonder heb ik als een engel geslapen in de Airbnb. Nu weet ik niet of dit komt doordat ik ontzettend moe was van het rijden of doordat ik zo relaxt en kalm was van de wietlucht haha. Volgende ochtend vroeg opgestaan (want we wilden zo snel mogelijk weg uit deze Airbnb) om nog meer van Montreal te zien. We hebben o.a. de Notre Dame, World Trade Center en het Olympisch Stadion gezien. Wat een enorm gebouw zeg dat Olympisch Stadion. Erg indrukwekkend. Vanuit Montreal naar het ijshotel in Quebec Stad gereden. IJshotel spreekt voor zich lijkt mij, een hotel dat volledig gemaakt is uit ijs. Ik denk niet dat ik hier ooit in zou kunnen slapen. Vreselijk koud!! Maar het was super om gezien te hebben. Hierna zijn we naar Oud Quebec gereden. Het voelde alsof we niet meer in Canada waren. Zo speciaal! Alles was in het Frans en de mensen spraken ook allemaal Frans. En de gebouwen en huizen zijn zo anders dan in de rest van Canada, dat we ons even inleefden op vakantie in Europa te zijn. Mocht je ooit naar Canada gaan, dan is Oud Quebec echt wel iets waar je naartoe moet gaan. Vervolgens zijn we naar onze Airbnb in Quebec Stad gereden. En hier kwamen we in de hemel! Een goed verzorgd en schoon appartement! Zo fijn. Na een goede nachtrust (die had ik toch echt wel nodig, want ik had een goede autorit voor de boeg) zijn we de volgende dag naar Montmerency Falls gereden. Dit is een waterval in Quebec Stad. Denk dat dit toch echt wel het toppunt was voor mij. Het zonnetje scheen, het was niet al te koud en een uitzicht om van te dromen. Onbeschrijflijk mooi!! Nu weet ik 100% zeker dat ik naar de Niagara Watervallen wil. En toen op naar huis. Zo’n 9 uur later was ik dan eindelijk weer thuis. Ontzettend moe (omdat ik graag weer levend thuis wilde komen, heb ik het merendeel (zo’n 7 uur) van de rit gereden), maar zo ontzettend voldaan thuis gekomen. Een top weekend gehad!!

Op zaterdag 25 februari had Cassie haar generale repetitie van dans. Deze avond deden alle dansers van haar dansschool mee met de uitvoering. Ik wist niet zo goed wat ik ervan moest verwachten, want ik heb nog nooit een dansuitvoering gezien. Maar wat ben ik positief verrast. Wat een talenten heb ik gezien en wat deed Cassie het super goed!! Ik straalde helemaal van trots. Het is niet eens mijn echte familie, maar het voelde echt alsof mijn kleine zusje daar stond. Ze deed het ontzettend goed en ze straalde helemaal tijdens haar drie dansen. Super tof om gezien te hebben. Afgelopen zaterdag hebben we de verjaardag van Cole gevierd, want gisteren is hij alweer 11 jaar geworden!! Het was een drukke, maar gezellige avond. Hij is ontzettend verwend door iedereen. En van mij heeft hij het spel “Toilet Trouble” gekregen. Een ontzettend grappig spel. Net zoiets als slagroom snoet, maar dan met een toilet die water spuit. Gisteren de hele middag gespeeld en super veel plezier gehad met de kinderen.

En dan was het afgelopen zondag dan eindelijk zover, mijn tweede droom die uit ging komen, de cast van Orphan Black zien. Op het station in Toronto had ik afgesproken met Alixe uit Quebec Stad en samen zijn we naar het Hot Docs Cinema gegaan om daar drie andere Clone Clubbers (Savannah uit Duitsland, Carina uit Denemarken en Hinke uit Nederland) te ontmoeten. Ik had ze allemaal van te voren nog nooit gezien, maar wel al gesproken via Messenger. Dus onbekenden voor mij. Maar de klik was er zeker. Wat hebben wij een lol gehad met z’n 5en. Allemaal zo gek als een deur en allemaal verslaafd aan Orphan Black. Zo fijn om helemaal in je nopjes te zijn bij anderen die ook helemaal ingaan op de show. We hebben zo’n 2 uur in de rij gestaan voordat we naar binnen konden. We hadden geluk, want wij waren mooi op tijd en stonden dus redelijk vooraan in de rij. Ondanks de kou, -11 graden ofzo, hebben wij ons prima vermaakt in deze 2 uur. Nu zul je denken wat doe je in gods naam in die 2 uur?? Dansen, gek doen, met onbekenden een praatje maken, warme chocomelk drinken, kletsen, een strategie bedenken hoe wij het beste een goede plek kunnen bemachtigen (we hadden de 3e rij afgesproken en ja hoor, dat is ons gelukt!) en vooral praten over Orphan Black. Om 21.15 konden we dan eindelijk naar binnen. Verschillende emoties gingen door mijn lichaam heen. Onbeschrijflijk om je grootste idolen van zo dichtbij te kunnen zien. Onwerkelijk gewoon als ik eraan terug denk. En daar kwamen ze dan op het podium, m’n hart ging tekeer, mijn 2e droom die uitkwam! (op 1 stond natuurlijk naar Canada verhuizen). Natalie Lisinska (Aynsley Norris, buurvrouw van Alison), Lauren Hammersley (Adele, zus van Felix), Jordan Gavaris (Felix), Tatiana Maslany (alle leda klonen), Kathryn Alexandre (stand-in Tatiana), Kevin Hanchard (Art), Nick Rose (Colin) en Graeme Manson (createur en schrijver van Orphan Black) waren er. Ze hebben het script van aflevering 4 van seizoen 1 voorgelezen. Graeme las voor wat er gebeurde en de acteurs lazen hun tekst voor. Natalie speelde Kira, Angela DeAngelis en Trevor’s moeder, Lauren speelde Mrs. S. en Beckwith (politieagent), Jordan speelde Felix, een politieagent, radio en de front desk (hij maakte al die geluiden, super grappig), Tatiana speelde natuurlijk alle klonen en Kathryn speelde een kloon als er 2 klonen in deze scene waren, Kevin speelde Art en Nick speelde Donnie, Paul, Raj, Hardcastle (politieagent), SWAT officier en Trevor. Het was heel bijzonder om te zien hoe Tatiana haar hele lichaamshouding en gezichtsuitdrukking veranderd wanneer ze overgaat naar een andere kloon. Bijvoorbeeld bij Alison gaat ze netjes rechtop zitten, hoofd recht en houdt ze haar handen op haar benen. Heel bijzonder om deze overgang te zien. En natuurlijk komen alle dialecten er ook nog eens bij. Zo ontzettend knap en dit getuigd van ontzettend veel talent. Ze heeft niet voor niets een Emmy gewonnen voor haar performance in de show. Nadat ze klaar waren met het voorlezen van het script was er tijd om vragen aan hun te stellen. Op een gegeven moment vroeg iemand uit de zaal wat ze het meeste zouden missen en toen werden ze allemaal erg emotioneel. Ze hadden allemaal zulke mooie en lieve woorden voor elkaar, dat ze het bijna allemaal niet droog konden houden (ik ook niet). In die 5 jaar zijn ze één grote familie van elkaar geworden en ze gaan voornamelijk elkaar heel erg missen. Helaas komt aan al het moois een eind, dus ook aan deze avond. Van te voren had ik wat Nederlandse producten voor ze meegenomen (drop, stroopwafels, Wilhelmina pepermunt en kaasstengels) en deze heb ik aan Kevin kunnen geven! Hij was popcorn aan het eten tijdens deze avond, dus ik vond het erg toepasselijk om dit aan hem te kunnen geven. Hij was ontzettend aardig en vond het erg lief van mij dat ik Nederlandse lekkernijen aan hem gaf. Ik vertelde dat ik dit aan hem wilde geven omdat hij popcorn aan het eten was, dat vond hij erg grappig. Hij heeft mij meerdere keren bedankt. Super tof! En het grappige is dat ik absoluut niet bang was om hem aan te spreken en met hem te kletsen. En aan het einde heb ik Graeme nog persoonlijk kunnen bedanken. Hij liep ineens vlak langs mij langs en ik heb hem wel 3x bedankt volgens mij. En als klapper op de vuurpijl kwam ik nog een acteur van de show tegen op het moment dat wij naar buiten gingen: Calwyn Shurgold (Hell Wizard). Ik heb hem gevraagd om een foto en dat is gelukt! Het was echt een top avond. Ik was nog steeds helemaal hyper toen ik thuis kwam en met wie kan ik dit beter delen dan met mijn eigen sestra. Dus ik heb haar gebeld (het was 02.00 uur ’s nachts voor mij, dus 08.00 uur in de morgen voor hun). Sorry sestra voor mijn gekkigheid, maar ik moest het met je delen. Ik heb volgens mij wel 20x “Oh mijn god” gezegd in het telefoongesprek van ongeveer 5 minuten. Ik zat vol adrenaline haha. Het was echt super en ik kan nu nog steeds niet geloven dat ik dit gewoon heb meegemaakt. Dit seizoen is het laatste seizoen van Orphan Black en de eerste aflevering wordt op zaterdag 10 juni uitgezonden. Mooi verjaardagscadeautje voor mij dus :). Nu heb ik gehoord dat ze de eerste aflevering van het seizoen altijd afspelen in een groot theater in Toronto en dat een deel van de cast daar ook bij aanwezig is. Mocht dit ook dit jaar zo zijn, dan moet ik daar natuurlijk bij aanwezig zijn! We gaan het zien en beleven.

Ik denk dat dit het wel weer zo'n beetje was wat ik allemaal heb beleefd. Oh ja, met Valentijnsdag heb ik de perfecte man gekregen van Sonia. Een chocolade man!! Ze kent mij echt door en door!! :P Super grappig moment die ochtend. Dit weekend ga ik samen met 3 vriendinnen naar het Algonquin Park in Whitney. Ik heb verhalen gehoord dat het een heel mooi park is. Ik heb er in elk geval zin in!

Tot de volgende maand!!

Liefs en een dikke kus,
Marieke