Home sweet home

Lieve allemaal,

Home sweet home!!!
Vandaag de dag ben ik alweer twee weken thuis. Op donderdag 31 augustus was ik weer op Nederlandse bodem. Een heel apart gevoel dat mijn avontuur in Canada er alweer op zit. Het afgelopen jaar is echt voorbij gevlogen. Maar ik heb een super mooie tijd gehad in Canada, iets wat niemand mij meer afpakt. Dit jaar heeft mij zoveel moois gebracht, hier had ik alleen maar van mogen dromen. Ik heb veel mogen leren van de Canadese cultuur, van de Canadezen zelf, van mijn gastgezin en ik ben vele Europese en niet-Europese vriendschappen rijker. Ik ben als een vernieuwd en naar mijn mening, verbeterd persoon terug gekomen naar Nederland. Natuurlijk heb ik enkele moeilijke momenten gehad het afgelopen jaar, maar dat weegt niks op tegen al die hoogtepunten die ik het afgelopen jaar heb mogen meemaken.

Mijn laatste vier weken in Canada zijn ook voorbij gevlogen, mede doordat Linda, Bert, Kian en Quinn drie van de vier weken bij mij waren. En Sonia en Shawn waren zo lief om mij de hele tijd vrij te geven toen Linda, Bert, Kian en Quinn er waren. Iets waar ik alleen maar op gehoopt had. We hebben deze drie weken dan ook volop genoten van elkaar. Na een helse start van hun kant (ruim 40 uur vertraging), kon ik ze maandagnacht (i.p.v. zaterdagmiddag) dan eindelijk ophalen van Toronto Pearson. Eigenlijk voelde het weerzien als heel normaal, even wat traantjes van geluk, maar daarna was het ook alweer goed en normaal. We hebben een top tijd gehad met z’n 5en! Zo zijn we onder andere naar Elora Gorge, Elora Quarry en Niagara Falls geweest en dat nog voor het eerste weekend! Canada heeft zoveel mooie natuur te bieden en hier hebben we dan ook enorm van genoten. Het eerste weekend zijn we naar Toronto geweest. Op zaterdag hebben we de stad verkend en op de zondag hebben zij hun eerste en ik mijn laatste honkbalwedstrijd van de Blue Jays bijgewoond. M’n sestra is nu helemaal een Blue Jays fan! Een paar dagen later riep ze nog steeds “Let’s Go Blue Jays, let’s go!!!” De week erop zijn we onder andere naar de St. Jacobs Farmer’s Market geweest. Hier hebben we ook vele mennonieten gezien. Dit zijn mensen die nog op de ouderwetse manier wonen en leven. Zij hebben geen elektriciteit en auto’s en doen alles met paar en wagen. Erg interessant en bijzonder om te zien. Ook zijn we naar Legoland in Vaughan geweest. Dit vonden vooral de jongens en Bert erg leuk! Linda en ik hebben ons vermaakt in de attracties daar :P. Het tweede weekend zijn we naar Tobermory afgereisd. En dit was echt een top weekend, één van de hoogtepunten van mijn avontuur van het afgelopen jaar. Wat een mooie natuur daar zeg, niet te filmen! Op de zaterdag zijn we naar het Nationaal Park Bruce Peninsula Park geweest en op de zondag zijn we met een boot naar Flower Pot Island gevaren. Beide was zo bijzonder en mooi. Zo helder blauw water dat je alles kunt zien. Maar wel erg koud water. Kian en ik hebben hierin gezwommen, maar we kwamen zowat rood het water weer uit. Zo koud! Maar de Georgian Bay staat bekend om zijn koude water en dat hebben wij geweten. Maar iets om weer van m’n bucketlist af te strepen. Op de terugweg van Flower Pot Island naar Tobermory, hebben we zelfs nog twee scheepswrakken gezien. Zo bijzonder! In de laatste week zijn we nog naar Borden afgereisd, om daar naar een Military Museum te bezoeken. Voornamelijk Quinn was hier helemaal van onder de indruk, want hij wil later ook bij het leger werken. Op de donderdag zijn Linda, Bert, Kian en Quinn weer naar Nederland gegaan. Daarna had ik nog maar zes dagen in Canada. Een heel apart gevoel. Het weekend ben ik naar Toronto gegaan, om daar afscheid te nemen van de stad die mijn hart heeft gestolen. Je zult het niet van mij verwachten, maar ik zou echt in deze stad kunnen wonen. En ik weet ook 100% zeker dat ik nog weer terug ga naar Toronto. De zaterdag heb ik samen met Savannah afscheid genomen van Toronto. We hebben geshopt voor souvenirtjes en de laatste dingetjes gedaan wat wij wilden doen. Nog één keer naar Graffiti Alley en nog één keer een foto met de CN Tower. Die zondag was dan voor mij echt de laatste keer in Toronto. Ik ben toen ook alleen gegaan, want dit kan ik toch beter in m’n eentje afsluiten. Ik ben naar Ripley’s Aquarium geweest en ben ik voor de laatste keer nog naar het Nathan Phillips Square geweest om daar nog één laatste foto met de grote Toronto letters te nemen. Toen ik in de bus zat voelde het echt alsof ik van huis weg ging. Een heel apart gevoel dat ik maar moeilijk kan omschrijven. Zo’n wereldstad die voor mij als thuis voelt.

De maandag, dinsdag en woensdag moest ik nog gewoon werken. Dus ik heb overdag zoveel mogelijk tijd met de kinderen doorgebracht. Maandagavond ben ik samen met Tianna naar een toetjesrestaurant in Mississauga geweest. Overheerlijk!!! Ook heb ik bij haar gelogeerd. Al met al super gezellig! Dinsdagavond ben ik naar Carolyn geweest om afscheid van haar en Arden (haar man) te nemen. En de woensdagavond was dan mijn laatste avond in Canada. Nadat ik mijn Nederlandse cadeautjes aan mijn gastgezin had gegeven en ik van hun een super mooie Canadese bedel voor aan mijn Pandora armband heb gekregen, was het rond 18.00 uur tijd om naar het vliegveld te gaan. Mijn nieuwe familie heeft mij naar het vliegveld gebracht. Het afscheid viel mij toch iets zwaarder dan ik had verwacht. Je bouwt toch echt een vertrouwensband op met je nieuwe familie. Tranen van verdriet en geluk. En toen op naar de douane etc. Alles verliep gelukkig soepeltjes. Ook de vlucht verliep goed. Helaas maar 1 uurtje kunnen slapen in het vliegtuig, maar er waren leuke films in het vliegtuig, dus ik heb mij prima vermaakt. En toen ik door de deuren op Schiphol kwam, waren daar maar liefst 16 lieve vrienden en familieleden en Aimee die mij op stonden te wachten. Een super warm onthaal! Ik ben zo blij met iedereen. Na het ontvangst zijn we met de meesten naar mama’s huis gegaan om daar te lunchen met z’n allen. Ontzettend gezellig!

En dan ben ik nu alweer twee weken hier in Nederland. Ook nu vliegt de tijd. Het voelt allemaal soms niet helemaal alsof ik al geland ben ofzo en af en toe heb ik nog wat moeite met de Nederlandse taal. Maar ik ben ontzettend blij dat ik er weer ben en dat ik weer lekker kan afspreken met iedereen. Ik ben bij de eerste schooldag van Kian en Quinn geweest, ik ben naar Quinn’s zwemles geweest, ben op kraamvisite geweest bij Aiden en heb weer af kunnen spreken met m’n lieve vriendinnetjes. En morgen is m’n sestra jarig en ik ben heel blij dat ik dit weer samen met haar kan vieren. Ik heb iedereen toch meer gemist dan dat ik besefte. Door dit jaar ben ik er helaas wel achter gekomen wie mijn echte vrienden zijn. Het is jammer, maar het is niet anders. Ik ben blij dat ik een paar super goede vriendinnen heb en dat wil ik voor geen goud missen! Dit jaar heeft mij zoveel mooie dingen gebracht. Ik ben een stuk zelfverzekerder en opener geworden. Ik praat makkelijker met mensen en ben een leuker mens geworden (ja, dit mag ik van mijzelf zeggen). Ik ben trots op mijzelf!

See you later Canada!!

Dikke kus en knuffel,
Marieke